دورتر ...

این جا

حوالی خوشه ی گندم از داس افتاده یی ،

من بودم که می خواندم !

با تک بال پوسیده ام !

دورتر... 

این جا پشت نه صدای دیگر

قطعا روزی صدایم را خواهی شنید !

روزی که نه صدا اهمیت دارد

و نه روز !

این روزها نوشته های زنده یاد حسین پناهی را بیشتر از همیشه درک میکنم :(

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: